De gemiddelde bewoner van Julianadorp protesteert veel feller dan de doorsnee bewoner van Marchena wanneer gevaarlijke uitstoot van de Isla op zijn dak neerdaalt. Niet voor niets heeft het ene ‘witte poeder-incident’ van  donderdag 2 juni in Julianadorp, meer stof doen opwaaien in deze goedbedeelde wijk en in de media dan een reeks van deze voorvallen bij elkaar opgeteld in het minderbedeelde Marchena.

Peter van Leeuwen van de Stichting Milieuorganisatie Curaçao (Smoc) ziet het zó: “Als de overlast die Wishi en Marchena al járen ondervinden slechts zes maanden in Emmastad of Julianadorp zou voorkomen, zou dit probleem binnen de kortste keren uit de wereld worden geholpen. De Isla profiteert gewoon van de windrichting.”

Schadelijk
Het is nog niet duidelijk wat de zanderige stof is die Julianadorp opschrikte. Waarschijnlijk is het een katalysator oftewel een middel dat aan raffinageprocessen wordt toegevoegd om deze sneller en op een lagere temperatuur te laten verlopen. Ook is niet bekend of het om ‘verse’ katalyst gaat of om hergebruikte: hoe vaker katalyst wordt gerecycled, hoe schadelijker het is voor de gezondheid.

Wat wél duidelijk is, is dat de stof die op Julianadorp neerdaalde gevaarlijk is. Mensen voelen geprikkel aan hun ogen en pijn aan hun keel. Honden braken. Veel bewoners zijn daarom snel in de weer gegaan met tuinslang, schoonmaakmiddelen, dweilen en poetslappen om hun daken, veranda’s, planten en auto’s van het witte stof te ontdoen.

Vergoeding
Naar verluidt heeft de Isla professionele schoonmaakbedrijven ingeschakeld  om dat werk te doen. Toch wachten velen die hulp niet af en doen alles zelf – om daarna de rekening aan de Isla te presenteren.

Mogelijk gaan de bewoners ook als groep – via Fundashon Julianadorp – verhaal doen bij de Isla over hun onkosten en ongemak. Verder kunnen de overheid en met name de Milieudienst brieven en zelfs rechtszaken tegemoetzien omdat de betrokkenen heldere informatie willen over de stof die op hen is neergedaald en ook uitleg willen over hoe dat kon gebeuren. Er zal ook worden gevraagd naar de maatregelen die de instanties gaan nemen om herhaling te voorkomen.

Daden
De Smoc heeft al e-mails gestuurd naar de Isla en naar de milieudienst. Antwoord verwacht Van Leeuwen echter niet. Het patroon van die twee organisaties is om geen gegevens of verklaringen te geven. Hoewel de Smoc geen actiegroep is, heeft deze pressiegroep bewezen geen juridische stappen te schuwen om informatie te krijgen.

“Wij willen het bewustzijn vergroten. Een te kleine groep op Curaçao beseft de ernst van deze situatie. Het is positief dat minister Jacinta Constancia tenminste zichtbaar is ten aanzien van deze kwestie en reageert op verzoeken en klachten. Alleen heeft zij totnogtoe alleen beloftes gedaan: het wordt tijd dat zij daar daden aan toevoegt want die blijven toch belangrijker dan woorden”, aldus Van Leeuwen.

Bron: RNW