RdK N.V. (Refineria di Korsou N.V.) int de schamele huur van de Isla. Een schamele huur want voor het onderhoud van de raffinaderij en het milieuvriendelijker opereren ervan –een doelstelling van RdK N.V.- is veel geld nodig. Hoeveel precies is lastig te beoordelen, maar vriend en vijand zijn er over eens dat het dan gaat over honderden miljoenen dollars. Uit de huur van de Isla kan dit niet worden gerealiseerd. Neem als voorbeeld de begroting van 2009. De jaarlijkse huur betrof toen ongeveer 18 miljoen dollar. Dat is in de verste verte niet voldoende om zodanig te investeren in de raffinaderij dat de overlast voor omwonenden naar een humaan en acceptabel niveau wordt gebracht. Dat blijkt ook als zodanig, want het MIL moest recent weer de deuren sluiten vanwege stankoverlast. Winstbelasting hoeft de Isla ook niet te betalen. Dat wat economisch gezien dan nog overblijft naast de afnemende werkgelegenheid is die 18 miljoen dollar. Waar blijft dat geld? Welnu, in 2009 had RdK N.V. 11 werknemers. Het gemiddelde jaarsalaris van een RdK N.V. werknemer blijkt 136.000 Naf te zijn. Let op: dit is een gemiddelde. Rdk N.V. had ook administratieve krachten in dienst die logischerwijs aanzienlijk minder verdienden dan 136.000 Naf. Hiervan leidt SMOC af dat sommige werknemers van RdK N.V. exorbitante salarissen incasseren terwijl de milieudoelstellingen van RdK N.V. niet worden gerealiseerd, evenals het streven naar maatschappelijke acceptatie van de Isla –SMOC groeit meer en meer! Geloof het of niet: ook maatschappelijke acceptatie is een doelstelling van RdK N.V.
Waar baseert SMOC het voorgaande op? Zie de begroting van RdK N.V.: RdK 2009.