Een klein gedeelte van de Curaçaose bevolking meent dat de Isla niet een negatieve milieu-impact heeft op Curaçao. Een gedachte die haaks staat op de diverse rapporten en wetenschappelijke artikelen die reeds verschenen zijn inzake het handelen van de Isla. Met name voor die mensen is het de moeite waard om het artikel van Morales e.a. (geochemici en milieuchemici) te lezen (Morales, e.a., “Atmospheric deposition of SO₄-S and (NH₄⁺ NO₃^–)-N at two rural sites in the western Maracaibo Lake Bassin”, Atmospheric Environment, 32 (17), pp. 3051-3058, 1998. In 1998 rapporteerden zij over de pH van natte depositie -regen dus- op bepaalde plekken in Venezuela. Zij stelden vast dat de pH voor Lake Maracaibo Basin dusdanig laag was, dat er hiervoor antropogene oorzaken moeten zijn. Oftewel, er moet sprake zijn van een menselijk handelen die dit heeft beïnvloed. In dezen houden zij er sterk rekening mee dat dit o.a. komt door de uitstoot van de raffinaderijen van Aruba en Curaçao. Deze raffinaderijen stoten zwavelhoudende stoffen, zoals zwaveldioxide (SO₂) en diwaterstofsulfide (H₂S), uit die in de atmosfeer worden omgezet tot zuren. Deze zuren komen in aanraking met regenwater en dat geeft een lage pH voor regenwater. Een lage pH voor regenwater staat o.a. voor aantasting van monumentale gebouwen, maar heeft bijvoorbeeld ook een negatieve invloed op flora en fauna (zie bv. S.E. Manahan, Environmental Chemistry, Lewis Publishers, 1994). Blijkbaar is de verbondenheid van Curaçao met Venezuela nog groter dan men ooit heeft gedacht.