Het is nu al weer acht jaar geleden dat TNO omvangrijk rapporteerde over de impact van de petrochemische activiteiten op Curaçao. TNO sloeg toen alarm over het gehalte vanadium in de lucht en rapporteerde, op basis van metingen, een gehalte vanadium van 51 ng/m3 (zegge: nanogram per kubieke meter). Een gehalte als deze is ongeveer een factor 5 hoger dan naar voren komt in een studie Yuan e.a. (‘The distance-to-source trend in vanadium and arsenic exposures for residents living near a petrochemical complex’, Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology, 2015) in hun case study m.b.t. een raffinaderij uit Taiwan. Deze onderzoekers hebben als eerste wetenschappelijk vastgesteld een relatie tussen het gehalte vanadium in urine van bewoners en de afstand van hun huis t.o.v. een petrochemisch complex. Ze stellen dat er een ‘distance-to-source gradient in V [vanadium] and As exposures exists for residents living near a petrochemical complex’. Deze conclusie is conform de verwachting waarvoor SMOC al jaren waarschuwt. Des te dichter mensen bij, en dan benedenwinds, het Isla-terrein wonen, des te hoger het gehalte vanadium in het menselijk lichaam. Dit met alle gezondheidsgevaar van dien, zoals een verhoogde kans op kanker en afwijkende groei. Zoals bekend. De groene aanslag op huizen onder de rook van de Isla is ook rijk aan vanadium.