Ja, dat is het op Curaçao. De omgekeerde wereld op een prachtig eiland met democratisch gekozen volksvertegenwoordigers, die al heel lang wegkijken voor een groot milieu-economisch probleem: de Isla. Winstbelasting hoeft de Isla niet te betalen, maar in plaats daarvan slechts een schamele huur voor 550 hectare olieraffinaderij in het hart van Curaçao. Om de Isla nog meer tegemoet te komen mag zij ook nog flink veel uitstoten van de overheid variërend van fijn stof t/m zwaveldioxide (SO₂). Met als resultaat: jaarlijks zijn er minimaal 18 vroegtijdige doden te betreuren en duizenden mensen die een beroep moeten doen op de gezondheidszorg, aldus EcoRYS in 2005. Geen wonder daarom dat het Volksgezondheid Instituut Curaçao in 2013 rapporteerde dat Curaçao tot de mondiale top behoort voor wat betreft hoge zorguitgaven als percentage van het Bruto Binnenlands Product. In een rechtstaat zou het dan ook een verademing moeten zijn dat in 2010 de rechter op Curaçao het onrechtmatig handelen van de Isla in hoger beroep vaststelt. Dat zou de Curaçaose overheid toch moeten wakker schudden om de Isla daadwerkelijk te gaan handhaven en zodoende het mensenrecht op leven en schone lucht voor de mensen onder de rook te respecteren. Niets is minder waar, tot op heden. SMOC kijkt daarentegen niet weg en informeert de bevolking daarom dolgraag, dat weet de Isla maar al te goed voor wie een flinke dwangsom van de rechter in het verschiet ligt en een nog veel slechter imago. Zeker als zij doorgaat zoals de afgelopen maand, want ook in september was het weer flink raak. SMOC werd weer overspoeld met telefoontjes van bezorgde burgers uit Wishi Marchena. De bezorgdheid is terecht. Zo blijkt althans uit eerste metingen, want ter hoogte van Beth Chaim en Kas Chikitu zijn de normen van de World Health Organization (WHO) voor SO₂ tig keer overschreden (10 minuten-gemiddelde = 500 µg/m³; 24 uurs-gemiddelde = 20 µg/m³).  Situaties als deze zijn strijdig met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (Art. 25) en Het Internationaal Verdrag Inzake de Rechten van het Kind (Art. 24 en 29). Wie wil dat op zijn geweten hebben? Zie hieronder voor de metingen.