Elke maand geeft SMOC een weergave van het gehalte zwaveldioxide (SO2) in de lucht ter hoogte van Beth Chaim en Kas Chikitu. Afgelopen week hamerde SMOC nog op de uitstoot van zwaveldioxide en fijn stof door de Isla. Het was volop raak. SMOC dacht toen een SO2-record voor de Isla te kunnen rapporteren. Dat bleek echter onjuist. Medio december was er een nog hogere uitstoot van SO2! Althans, uit eerste metingen blijkt dat, ter hoogte van Beth Chaim en Kas Chikitu, de WHO-normen voor SO2 tig keer zijn overschreden (10 minuten-gemiddelde = 500 μg/m3; 24 uurs-gemiddelde = 20 μg/m3). Deze overschrijdingen zijn in lijn met de klachten die SMOC afgelopen maand heeft ontvangen van burgers onder de rook van de Isla (zie grafiek hieronder). Het mag dan ook geen wonder heten dat uit een enquête van het CBS (Central Bureau of Statistics) naar voren kwam dat maar liefst 83,1 % van de geënquêteerden uit Wishi stankoverlast ervaart. Maar hoeveel % van de politici bekommert zich echt over de mensen uit Wishi? In ieder geval minder dan 50%. Misschien denkt de meerderheid liever in Antilliaanse Guldens en euro’s. In dat geval wijst SMOC de volksvertegenwoordigers graag op een studie uit 2013 van het Volksgezondheid Instituut Curaçao (VIC). Uit deze studie blijkt dat Curaçao, voor de periode 2008-2011, maar liefst 13,8% van het Bruto Binnenlands Product (BBP) besteedt aan zorguitgaven. Curaçao wordt in deze studie vergeleken met 64 andere landen. Wat blijkt? Curaçao heeft ‘het op één na hoogste percentage uitgaven aan gezondheidszorg’ (Themarapport internationale vergelijkingen_versie_website (1)). Verrassend is dit niet, want EcoRYS heeft reeds in 2005 aangegeven dat de uitstoot van de Isla jaarlijks duizenden mensen een beroep laat doen op de gezondheidszorg. Een goed voornemen voor het nieuwe jaar is wat SMOC en de mensen uit Wishi betreft dan ook om de Isla bestuurlijk te gaan handhaven. Welke Haagse en Curaçaose politici gaan hiervoor de handschoen oppakken?